تعیین فراوانی و علل ترومای چشمی در مصدومین نظامی مراجعه کننده به بیمارستانهای منتخب آجا

مقدمه: چشم به این علت که بیشترین نقش را در ارتباط ما با جهان بیرون دارد از مهم‌ترین قسمت‌های بدن محسوب می‌شود، آسیب‌های چشمی از علل مهم کاهش بینایی و نابینایی در سراسر جهان هستند. هدف: مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی و علل ترومای چشمی در مصدومین نظامی مراجعه کننده به بیمارستان‌های منتخب آجا در تهران و کرمانشاه بین سال‌های 94- 1384 صورت گرفته است. مواد و روش‌ها: مطالعه توصیفی- تحلیلی از نوع مقطعی که 153 پرونده مصدومان چشمی نظامی مراجعه کننده به بیمارستان منتخب نظامی شهرکرمانشاه و تهران بین سال‌های 94-1384 بررسی شد. ابزار پژوهش پرسشنامه محقق ساخته شامل مشخصات دموگرافیک و سؤالات مرتبط با ترومای چشمی بود. داده‌ها کدگذاری و وارد Spss نسخه 16 شده و با روش‌های آماری توصیفی تحلیلی و با معنی‌داری 0/05 P< تحلیل شد. یافته‌ها: محدوده سنی بین 18 تا 72 سال با میانگین سنی 10/206 ± 25/85، تمامی مصدومان مرد (100%)، 9/71% مجرد و 1/62% وظیفه بودند. 4/48% مراجعان بین 1 تا 12 ساعت بعد از تروما به بیمارستان مراجعه و بیشترین نوع ترومای وارده نافذ (66%) و به صورت غیرعمدی (3/86%) بود. اکثر موارد با اجسام تیز (35/63%)، در (3/50%) پادگان و در زمان صبح (2/41%) بود. اکثر مصدومین سابقه قبلی ترومای چشمی (6/87%) نداشتند و آسیب‌های متعدد (2/66%) به دنبال تروما رخ داده بود. (2/56%) آسیب به چشم چپ و مدت بستری پس از تروما بالای یک روز (9/88%) بود. بیشتر مصدومین (7/66%) در مرکز جراحی شده‌اند ارتباط معنی‌داری بین مشخصات دموگرافیک و ترومای چشمی یافت نشد. بحث و نتیجه‌گیری: مطالعه نشان داد که تروماها در میانگین سنی پایین‌تر و در پادگان‌ها و محل کار اتفاق می‌افتد که توجه به برنامه‌ریزی و آموزش توسط مسئولین در زمینه ایمنی کار را طلب می‌کند. جهت برنامه‌ریزی‌های مدیریتی در دسترس بودن آمار صحیح از تروماهای چشمی الزامی می‌باشد که این مهم نیز به نوبه‌ی خود مستلزم وجود سیستم ثبت دقیق اطلاعات می‌باشد که بتوان از این آمارها بهره برد.